تلفیق هنرمندانه نستعلیق و اشعار مشیری | نگاهی به نمایشگاه گروهی خوش نویسی «هنوز، همیشه، هرگز» در هنرخانه درخت مشهد

ریحانه موسوی | شهرآرانیوز؛ نمایشگاه گروهی خوش نویسی «هنوز، همیشه، هرگز» که این روز‌ها زیر نظر مریم امام وردی در «هنرخانه درخت» برپاست، با خط نستعلیق و اشعار فریدون مشیری فضایی جادویی و عاشقانه را پیش چشم بینندگان قرار داده است. در حاشیه برگزاری این نمایشگاه با مریم امام وردی گفت وگویی درباره این رویداد و همچنین وضعیت هنر خوش نویسی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

چرا فریدون مشیری؟

مریم امام وردی که خوش نویسی را از سال ۱۳۷۹ شروع کرده است، درباره این نمایشگاه می‌گوید: در این نمایشگاه بیست اثر از بیست هنرجو و دو اثر از خودم وجود دارد. همه ما خط نستعلیق کار می‌کنیم و از دوره‌های مقدماتی، خوش، عالی، ممتاز و فوق ممتاز در این نمایشگاه حضور دارند.

این هنرمند که در سال ۱۴۰۰ مدرک استادی خود را اخذ کرده است، درباره چرایی انتخاب اشعار فریدون مشیری برای ارائه در این نمایشگاه توضیح می‌دهد: سی‌ام شهریور ماه سالروز تولد فریدون مشیری و سوم آبان ماه هم سالروز وفات این شاعر گران قدر است. در این تاریخ که برای نمایشگاه در نظر گرفته‌ایم، ترجیح دادیم تا اشعار او را در آثارمان استفاده کنیم. مهدیه چمیانی، تذهیب آثار هنرمندان را انجام داده و دو اثر من نیز توسط مهدیه قدسی تذهیب شده است.

وی از معیار انتخاب آثار هنرجویان برای قرارگیری در این نمایشگاه سخن می‌گوید و ادامه می‌دهد: هر هنرجو بر اساس دوره‌ای که در آن قرار دارد، اثرش برای حضور در این نمایشگاه انتخاب شده است و هنرجویان براساس سطحی که در آن هستند اثر خود را ارائه داده‌اند.

در ادامه حتما بخوانید خوش نویسی امروز گریزی از ادبیات معاصر ندارد | درباره چندوچون انتخاب متن برای خوش نویسی

استقبال خوب هنرجویان از هنر خوش نویسی

وی با اشاره به افزایش گرایش هنرجویان به هنر خوش نویسی در چند سال گذشته بیان می‌کند: در پنج سال گذشته که من تدریس را آغاز کرده‌ام، تعداد هنرجویان با وجود متغیر بودن همیشه روبه رشد بوده است؛ یعنی استقبال برای حضور در کلاس‌های هنری در سال‌های اخیر بسیار خوب است. ما می‌توانیم در فضای مجازی ارتباط خود را با سایر شهر‌ها و کشور‌ها داشته باشیم و فروش اثر گسترده شود. در مشهد، اما فروش آثار بسیار کم است.

امام وردی در پایان از نابرابری سطح برگزاری جشنواره‌های داخلی و خارجی سخن به میان آورده و می‌گوید: برخی کشور‌ها جشنواره‌هایی را با مبالغ و جوایز خیلی بالا برگزار می‌کنند و خوش نویسان از سایر کشور‌ها ترغیب می‌شوند در این جشنواره‌ها شرکت کنند. وقتی گرایش زیاد شود و هر سال تعدادی آثار به دست آن‌ها برسد، با توجه به تبلیغاتی که در دنیا دارند در سال‌های بعد تعداد شرکت کنندگان بیشتر نیز خواهد شد.

بدین ترتیب میزان آثار حرفه‌ای که به دست آن‌ها می‌رسد، باعث می‌شود که بخواهند ادعا‌هایی همچون ثبت هنر خوش نویسی به نام کشور خود را داشته باشند. من تاکنون در این جشنواره‌ها شرکت نکرده‌ام؛ اما دیده‌ام که جوایز بسیار خوبی دارند. همچنین تعداد آثار بسیار زیادی را با خطوط مختلف قبول می‌کنند، اما در جشنواره‌های داخلی چنین چیزی وجود ندارد؛ با این حال در سه سال گذشته قدری مبالغ جشنواره افزایش یافته است.